Wraz ze zbliżającym się końcem wsparcia dla systemu Windows 10, wielu użytkowników rozważa przejście na nowy system operacyjny. Jeśli jesteś gotowy zrezygnować z systemu Windows, Linux wyróżnia się jako solidna alternatywa, oferująca różnorodne dystrybucje do odkrycia. Warto pamiętać, że chociaż niektóre dystrybucje Linuksa są dość przyjazne dla użytkownika, ogólna elastyczność i kontrola, jaką oferuje Linux, mogą wymagać pewnej nauki.
Wybierając dystrybucję Linuksa, niezwykle ważne jest, aby dokonać mądrego wyboru – zwłaszcza jeśli planujesz stałą zmianę. Nie wszystkie dystrybucje są sobie równe, a niektóre lepiej sprawdzają się w przypadku początkujących niż inne. Poniżej znajduje się przewodnik po najbardziej wymagających dystrybucjach Linuksa. Zanim się na nie zdecydujesz, upewnij się, że posiadasz niezbędną wiedzę i umiejętności.
5 Linux od podstaw
Ostateczna granica Linuksa
Linux From Scratch (LFS) to przykład szczytu trudności w dystrybucjach Linuksa. Zamiast funkcjonować jako gotowy system operacyjny, LFS służy jako obszerny przewodnik po tworzeniu własnego systemu Linux od podstaw, z wykorzystaniem kodu źródłowego. To podejście „zrób to sam” znajduje odzwierciedlenie w nazwie – Linux From Scratch – wskazującej na kompleksowy, praktyczny projekt.
Kompilacja własnego systemu operacyjnego wraz z niezbędnym oprogramowaniem wiąże się ze znacznym zapotrzebowaniem na zasoby, jak zauważono w FAQ LFS. Zaleca się co najmniej czterordzeniowy procesor i 8 GB pamięci RAM, ale realistycznie rzecz biorąc, dla wydajnej pracy systemu zalecana jest mocniejsza konfiguracja.
Zanim spróbujesz uruchomić LFS, upewnij się, że posiadasz solidną wiedzę na temat systemów Linux i Unix. W dokumentacji LFS wyraźnie napisano: „Zbudowanie systemu LFS nie jest prostym zadaniem”, co wyznacza ton dla przyszłego przedsięwzięcia.
4 Gentoo Linux
Test cierpliwości
Gentoo Linux wyróżnia się filozofią kompilacji całego oprogramowania z kodu źródłowego, dostosowanego do optymalnej wydajności sprzętowej. Chociaż ta metoda obiecuje zwiększoną wydajność, wymaga znacznej cierpliwości, ponieważ użytkownicy czekają godziny, a nawet dni na ukończenie kompilacji oprogramowania.
Co ciekawe, wymagania sprzętowe Gentoo nie są szczególnie wysokie, co pozwala mu działać na niemal każdym komputerze, pod warunkiem, że starczy nam cierpliwości i wytrwamy w długich instalacjach. Prawdziwe wyzwanie tkwi w intelektualnych przeszkodach, jakie niesie ze sobą pomyślne uruchomienie systemu.
3 Arch Linux
Zrób to sam
Arch Linux przyjmuje inną filozofię, stawiając wiedzę użytkownika ponad łatwość obsługi. Unika długiego oczekiwania, typowego dla dystrybucji z dużą ilością kompilacji, ale zakłada, że użytkownicy czują się komfortowo w jego zawiłościach. Przechodząc z systemu Windows, poczujesz się, jakbyś wylądował na głębokiej wodzie pełnej interfejsów wiersza poleceń, a jedyną pomocą jest wiki społeczności.
Arch jest lekki i może działać poprawnie na większości konfiguracji sprzętowych, ale brak graficznego instalatora oznacza, że użytkownicy od razu zaczynają korzystać z wiersza poleceń.Instrukcja instalacji zakłada znajomość zagadnień technicznych, takich jak partycje EFI i usługi systemd, co sprawia, że początkowa konfiguracja jest szczególnie trudna dla użytkowników systemu Windows.
Ta dystrybucja działa w oparciu o model ciągłych wydań, co oznacza, że system jest stale aktualizowany, ale istnieje ryzyko niestabilności, która może doprowadzić do uszkodzenia sterowników i innych komponentów, co z kolei może utrudniać rozwiązywanie problemów.
2 OpenBSD
Strażnik Bezpieczeństwa
OpenBSD różni się od ekosystemu Linuksa, reprezentując unikalny system operacyjny podobny do Uniksa, kładący nacisk przede wszystkim na bezpieczeństwo. Choć ten nacisk może brzmieć zachęcająco, często negatywnie wpływa na komfort użytkowania, ponieważ programiści postrzegają użyteczność jako potencjalną lukę.
Instalacja jest oparta wyłącznie na tekście i wymaga dogłębnej znajomości zasad Uniksa.Podręcznik OpenBSD jest niezwykle skomplikowany i zawiera niewiele wskazówek; otwiera się na pustej stronie z paskiem wyszukiwania, co utrudnia nawigację nawet doświadczonym użytkownikom.
Ponadto OpenBSD wykorzystuje odmienne narzędzia niż Linux, które modyfikują podstawowe polecenia i narzędzia. Aktualizacja systemu wymaga na przykład ponownej kompilacji jądra i przestrzeni użytkownika z kodu źródłowego – jest to zadanie czasochłonne, zwłaszcza na starszym sprzęcie.
1 Debian Sid (Debian niestabilny)
Żywy, ale niestabilny
Debian Sid jest gałęzią rozwojową Debiana, w której znajdują się nowe pakiety przed ich przygotowaniem do wydania stabilnego. Nazywany surowo na cześć postaci Sida z Toy Story, znanej z niszczenia zabawek, Debian Sid często wyprzedza swoją reputację.
Pomimo złowieszczej nazwy, Debian Sid charakteryzuje się niestabilnością. Choć działa dobrze w typowe dni, mogą wystąpić nagłe awarie, prowadzące do niemożności rozwiązania pakietów, braku środowisk graficznych lub awarii całego systemu. Korzystanie z tej dystrybucji to ryzykowna gra; gdy zawodzi, może się okazać, że będziesz zmuszony do intensywnych prób odzyskania systemu.
Użytkownicy systemu Windows są przyzwyczajeni do prostych procedur aktualizacji i rozwiązywania problemów za pomocą interfejsów graficznych. Natomiast Debian Sid wymaga od użytkowników posiadania rozwiniętych umiejętności naprawczych, zanim napotkają problemy, ponieważ oczekuje się od nich samodzielnego rozwiązywania ich w razie wystąpienia.
Ta dystrybucja również podlega częstym zmianom – często codziennym – co oznacza, że nośniki instalacyjne mogą szybko stać się nieaktualne. Chociaż korzystanie z Debiana Sid samo w sobie nie jest trudne, ciągła nieprzewidywalność jego środowiska może stanowić poważne wyzwanie.
Te dystrybucje przypominają, że zaawansowane funkcje i solidna kontrola oferowana przez Linuksa wymagają intensywnej nauki. Wymagają poświęcenia i czasu, podobnie jak bardziej złożone hobby, pozostawiając użytkowników z pytaniem, czy warto było porzucić znany świat Windowsa.
Biorąc pod uwagę stromą krzywą uczenia się związaną z tymi dystrybucjami, korzystne może okazać się rozważenie bardziej przyjaznej użytkownikowi alternatywy dla Linuksa na początek przygody z ekosystemem Linux, np.Linux Mint lub AnduinOS — idealne wybory dla osób, które przechodzą z systemu Windows.
Powiązane artykuły:
Optymalizacja produktywności: mapowanie skrótów do każdego przycisku myszy w celu zapewnienia płynnej nawigacji w aplikacjach
11:04
Zaskakujące funkcje Eksploratora plików, które pomijałem przez lata
10:05
Sklep Microsoft oferuje bezpłatny dostęp dla indywidualnych programistów
8:01
Dodaj komentarz