Jeśli chodzi o trudnych przeciwników, w gatunku Soulslike często dominują takie postacie jak Malenia, Imperator Radahn i Rycerz Niewolnik Gael. Chociaż ten styl rozgrywki zyskał ostatnio ogromną popularność, koncepcja potężnych bossów ma swoje korzenie głęboko w historii gier wideo, sięgającej ery 8-bitowej.
Konsole Nintendo Entertainment System (NES) i Sega Master System słynęły z brutalnie trudnych gier. Gracze stawiali czoła bezlitosnym wyzwaniom w takich tytułach jak japońska wersja Super Mario Bros.2, bezlitosny poziom trudności Contra bez słynnego kodu Konami, a także karzące respawnowanie w klasykach takich jak Ghosts 'n Goblins i Black Belt.
Częste zgony były nieodłącznym elementem rozgrywki, potęgowane przez ograniczoną liczbę kontynuacji, przez co gracze musieli zmagać się z poziomami i bossami godzinami. Starcia z bossami nie były jedynie testem umiejętności – były popisem wytrzymałości, charakteryzującym się nieprzewidywalnymi schematami ataków, niszczycielskimi ruchami, które mogły jednym ciosem pozbawić gracza połowy paska zdrowia, oraz nieustannym powtarzaniem próby od samego początku po porażce. Jednak pokonanie tych bossów często dawało niezrównaną satysfakcję, dzięki czemu zwycięstwa były jeszcze bardziej satysfakcjonujące.
Dołącz do nas i poznaj świat gier retro, by odkryć dwunastu najgroźniejszych bossów z ery 8-bitowej.
12 Joker (Batman: Gra wideo)
Kiedyś Batman zabił
Walka z Jokerem w grze Batman: The Video Game to kultowe starcie, ukazujące legendarną rywalizację Batmana z jego arcywrogiem. Gracze mierzą się z Jackiem Nicholsonem w roli Jokera w grze stworzonej przez SunSoft, twórców takich uwielbianych tytułów jak Journey to Silius i Fester’s Quest.
Zanim zmierzysz się z Jokerem na poziomie 5-3, gracze muszą zmierzyć się z jego ochroniarzem, Firebugiem. Choć mechanika Firebuga daje szansę na sprytne strategie, graczom często kończy się amunicja, gdy Joker wkracza do walki. Uzbrojony jedynie w umiejętności walki gołymi pięściami, Batman stawia czoła wyjątkowo zdradzieckiemu przeciwnikowi.
Joker posługuje się atakiem, który jednym ciosem potrafi zadać znaczną część obrażeń Batmanowi, a jego moce błyskawic dodają mu jeszcze więcej złożoności. Na szczęście opanowanie wyczucia czasu skoków może sprawić, że to starcie będzie łatwiejsze do opanowania dzięki praktyce.
11 czołg pancerny (Szakal)
Nie pójdzie łatwo
W grze Jackal gracze kontrolują elitarną jednostkę wojskową, która przemierza wrogie terytorium, aby ratować jeńców wojennych. Uzbrojeni w jeepa z karabinami maszynowymi i granatami, napotykają kolejne fale wrogich żołnierzy, czołgów i innych wrogów.
Walka z finałowym bossem – czołgiem pancernym – to prawdziwy sprawdzian umiejętności. Gracze muszą taktycznie demontować wieżyczki, unikając jednocześnie ostrzału artyleryjskiego. Wyzwanie rośnie, gdy pojawia się główny czołg, wyposażony w potężne działo z ogniem i wieżyczkę dodatkową strzelającą nieustępliwymi pociskami.
Utrzymywanie szybkiego ruchu i unikanie obrażeń jest kluczowe dla przetrwania; jeśli gracze zostaną trafieni, ulepszenia ich jeepa mogą zostać zniszczone. Stopniowo zmieniające się kolory sygnalizują osłabienie czołgu, pozwalając graczom śledzić postępy w emocjonującej bitwie.
10 Wężowy Cyborg (Wojownik Burai)
Orbitujące skrzydełka kurczaka zagłady
Burai Fighter to jedna z bardziej wyrozumiałych gier w tym zestawieniu, jednak finałowy boss – cyborg Serpentine – utrzymuje aurę trudności. Ten przeciwnik generuje wirujące skały, a jednocześnie porusza się nieprzewidywalnie, co komplikuje wyzwanie.
Prawdziwą przeszkodą jest pojedynczy hitbox bossa, znajdujący się w jego paszczy. Gracze muszą umiejętnie strzelać po skosie, aby trafić w ten cel, co wymaga niezwykłej precyzji. Niecelne trafienie grozi obrażeniami od jego ognistych pocisków.
Choć utrzymywanie presji może uprościć starcie, gracze muszą zachować czujność, ponieważ Serpentine ma znaczny poziom zdrowia, mimo że pasek życia jest widoczny, co prowadzi do fascynującego, choć nerwowego starcia.
9 Oni (Czarny Pas)
Czas na wymianę ciosów
Choć tytuły na konsolę NES są na czele tej listy, Sega Master System również przyniosła ze sobą ogromne wyzwania, a Black Belt jest tego najlepszym przykładem. Ta gra od samego początku stawia graczy przed trudnymi walkami z bossami, a utrata wszystkich żyć prowadzi prosto do punktu wyjścia.
Najbardziej niesławnym przeciwnikiem w Black Belt jest niewątpliwie Oni, bezlitosny przeciwnik, który kontruje niemal każdy twój ruch. Uderzenia pięściami lub kopnięciami przynoszą bolesne konsekwencje, ponieważ bez trudu dostosowuje się do twoich ataków.
Strategia polega na starannym wyczuciu czasu. Gracze mogą absorbować obrażenia, aby skutecznie kontratakować Oni, co wymaga dużej cierpliwości i umiejętności, aby opanować jego złożone schematy ataków.
8 Księżniczka Noiram (Podwójny Smok III: Święte Kamienie)
Czy walczymy z DIO?
W tej kontynuacji sagi Billy i Jimmy stawiają czoła nowym wrogom po uratowaniu Marion z rąk wojowników cienia.Double Dragon III to prosta bijatyka; jednak ostateczne starcie z księżniczką Noiram wystawia graczy na próbę zawiłości schematów ataków.
Gracze muszą najpierw wyeliminować trzy mumie, a dopiero potem zmierzyć się z samą Księżniczką Noiram. Jej zdolności telekinetyczne okazują się szczególnie problematyczne, ograniczając graczy w kluczowych momentach.
W tej walce, w której gracz będzie mógł używać wielu pocisków i transformacji (np.zamienić się w węża lub zniknąć pod ziemią), konieczne jest strategiczne podejście i może ona przerodzić się w prawdziwą wojnę na wyniszczenie, przygotowującą graczy na potencjalnie liczne próby osiągnięcia sukcesu.
7 Technodrome (Wojownicze Żółwie Ninja)
Bez Donatello nie ma wygranej
Seria Wojownicze Żółwie Ninja może dziś nie być tak atrakcyjna, ale jej wersja na NES-a pozostawiła po sobie trwałe dziedzictwo ze względu na sam poziom trudności. Nawet użycie kodu Konami zapewnia jedynie garść dodatkowych kontynuacji.
Technodrom to kluczowy boss na końcu Strefy 5, wymagający szybkiego refleksu i zdecydowanej gry. Gdy nadejdzie, wyładowania elektryczne staną się bezpośrednim zagrożeniem, wymuszając ostrożne rozstawianie.
Wyzwanie rośnie, gdy gracze muszą zniszczyć wieżyczki, aby odsłonić serce bossa – kolosalne oko. Bez pomocy Donatella misja staje się niemal niemożliwa, ponieważ jego laska jest optymalna w tym starciu, pośród ciągłych ataków ze strony pojawiających się sługusów.
6 Żółty Diabeł (Mega Man)
Ważny test cierpliwości
Niewielu bossów cieszy się tak złą sławą jak Żółty Diabeł, jeden z filarów serii Mega Man, która ewoluowała w różnych odsłonach. Oryginalna walka w Mega Manie jest szczególnie niesławna, prezentując wyzwania pełne przeszkód, które wystawiają na próbę umiejętności graczy.
Szczególnie frustrujące jest to, że Promień Magnetyczny wymaga użycia, aby dotrzeć do Żółtego Diabła, zmuszając graczy do cofania się, jeśli przegapią wzmocnienie. Podczas walki boss rozpada się na bloki, tworząc chaotyczne środowisko, po którym gracze muszą się poruszać, próbując trafić w jego wrażliwe oko.
Brak zaawansowanych mechanik, takich jak ślizganie się, obecnych w późniejszych tytułach, potęguje poziom trudności, zmuszając graczy do skupienia się na ruchu i pozycjonowaniu. Gracze mogą jednak wykorzystać słabość Żółtego Diabła na Promień Gromu, co stwarza strategiczne możliwości odniesienia zwycięstwa.
5. Mandara (Shinobi)
Nie zabieraj posągów na walkę shurikenami
Ninjutsu często wymaga intensywnego treningu, a niewiele gier ilustruje to lepiej niż Shinobi. Mandara, finałowy boss, uzupełnia wyzwanie znane jako Ściana Bodhisattwów, na której znajduje się 16 posągów, stanowiących diabelnie trudne zadanie.
Gracze muszą uderzać w każdą z posągów, unikając jednocześnie ich kontrataków i natychmiastowej ściany śmierci. Każdy posąg wymaga czterech uderzeń, aby go zniszczyć, a wyzwanie dodatkowo komplikuje wirująca animacja, która wymaga precyzyjnych uderzeń.
Dodając znaczący element trudności, gracze mogą znaleźć ukojenie w drugiej fazie walki z Mistrzem Mandara, gdzie chaotyczne napięcie ustępuje. Kule ognia z tej drugiej formy oferują o wiele łatwiejszą drogę ataku.
4 Dark Link (Zelda II: Przygoda Linka)
Czasami naszym prawdziwym wrogiem jesteśmy my sami
Dark Link to ikoniczny antagonista w serii Zelda, znany ze swoich lustrzanych cech, które odzwierciedlają umiejętności Linka. W Zelda II: The Adventure of Link wystawia graczy na próbę, stawiając im coraz trudniejsze wyzwania, ponieważ jego zestaw ruchów pokrywa się z zestawem ruchów twojej postaci.
Strategie walki są bardzo zróżnicowane: technika „corn cheese” daje realną szansę na zwycięstwo, a wykorzystanie kontrolerów z przyciskami turbo może zapewnić przewagę. Gracze mogą jednak również zdecydować się na konwencjonalne podejście do wymierzania ciosów, dzięki czemu walka staje się prawdziwym sprawdzianem umiejętności.
To spotkanie następuje po pokonaniu Thunderbirda, co zwiększa presję, gdyż wielu zawodników woli polegać na zagraniach narożnych, aby uniknąć frustracji wynikającej z niecelnych trafień.
3 Dracula (Castlevania)
Czas wyciągnąć wodę święconą
Choć wielu uważa, że Śmierć jest najtrudniejszym bossem w oryginalnej Castlevanii, inni twierdzą, że sam Dracula zasługuje na ten tytuł. Prosta trudność w posługiwaniu się kosami rzucanymi przez Śmierć blednie w porównaniu z taktyczną zawiłością wymaganą do pokonania Draculi.
Gracze mogą zadawać Draculi obrażenia, celując w jego głowę, jednocześnie unikając jego kul ognia, których trajektorie są nieprzewidywalne i zależą od pozycji gracza. Ponieważ zarówno Dracula, jak i gracze mają równą wartość zdrowia, każda potyczka staje się walką na wyniszczenie, w której gracze muszą minimalizować otrzymywane obrażenia.
Co więcej, druga faza gry daje graczom dostęp do wody święconej, usprawniając proces zamrażania ruchów i dając większą swobodę ataku. Kontrastujący poziom trudności w poszczególnych fazach gry zapewnia wyjątkowo satysfakcjonujące doświadczenie, nagradzając cierpliwych graczy za ich wysiłki.
Dodaj komentarz