Filmy science fiction słyną z prezentowania pomysłowych i innowacyjnych koncepcji, które często przekraczają granice obecnego naukowego zrozumienia i logiki. Jednak ta swoboda twórcza często prowadzi do tragicznych narracji dla postaci, skutkując niektórymi z najbardziej niezapomnianych śmierci w tym gatunku. W rezultacie science fiction stało się domem dla wielu filmowych upadków, które pozostawiają trwałe wrażenie na widzach, niezależnie od tego, ile razy oglądają te wzruszające momenty.
Od druzgocących strat ukochanych postaci po bardziej spekulatywne i przerażające losy, najwybitniejsze filmy science fiction pokazują, że nie ma jednej formuły na wciągającą scenę śmierci. Te emocjonalne momenty wzmacniają ogólny wpływ filmów i tworzą w umysłach widzów nawracające myśli, zmieniając niektóre sceny w niezapomniane wspomnienia. Niektóre zgony na ekranie są tak rozdzierające serce, że pozostają wyryte w pamięci widzów na zawsze.
10 Kay Harrison – Obcy: Romulus
Zamordowany przez potomstwo
Franczyza Obcy charakteryzuje się makabrycznymi i intensywnymi zgonami, a najnowsza odsłona, Obcy: Romulus, wpisuje się w tę przerażającą tradycję. Wśród wielu szokujących zakończeń w interpretacji Fede Alvareza, postać Isabeli Merced, Kay Harrison, staje w obliczu szczególnie groteskowego losu.
Harrison, która jest w ciąży, ostatecznie rodzi przerażającą hybrydę człowieka i ksenomorfa w kulminacyjnym momencie filmu, wywołanym przez spożycie przez nią szybko leczącego środka znanego jako Z-01. Chociaż jej śmierć następuje poza ekranem, przerażający obraz jej potwornego „dziecka” pochłaniającego jej martwe ciało z pewnością będzie prześladował widzów długo po napisach końcowych.
9 Seth Brundle – Mucha
Miłosierdzie zabite przez Ronniego
Często okrzyknięty jako opus magnum mistrza horroru ciała Davida Cronenberga, The Fly z 1986 roku dostarcza jednego z najbardziej przerażających losów w historii kina. Postać Jeffa Goldbluma, Seth Brundle, cierpi na groteskową transformację po nieszczęśliwym wypadku teleportacji, który łączy jego DNA z DNA muchy domowej, co prowadzi do jego stopniowego upadku w potworną hybrydę.
W tragicznym punkcie kulminacyjnym filmu zdeformowana postać Brundle’a zostaje złapana w tragicznym położeniu związanym z jego kapsułami teleportacyjnymi, co poddaje go nie do zniesienia bólowi. Rozdzierająca serce scena, w której milcząco błaga Ronniego, aby zakończył swoje życie strzelbą, pozostaje jednym z najbardziej niezapomnianych obrazów z gatunku horroru.
|
Najwyżej oceniane filmy Davida Cronenberga w serwisie IMDb |
|
|---|---|
|
Wschodnie obietnice (2007) |
7.6 |
|
Mucha (1986) |
7.6 |
|
Historia przemocy (2005) |
7.4 |
|
Wideodrom (1983) |
7.2 |
|
Strefa Śmierci (1983) |
7.2 |
8 Spock – Star Trek II: Gniew Khana
Zabity przez zatrucie promieniowaniem
Chociaż Spock powrócił w Star Trek III: The Search for Spock, emocjonalny wpływ śmierci postaci Leonarda Nimoya w Star Trek II: The Wrath of Khan jest głęboki, pozostawiając fanów głęboko poruszonymi. W scenie pełnej napięcia i poświęcenia Spock decyduje się wejść do wypełnionego promieniowaniem pomieszczenia, aby naprawić napęd warp Enterprise, przypieczętowując swój los.
Podczas gdy kapitan Kirk grany przez Williama Shatnera bezradnie patrzy przez barierę, Spock ulega zatruciu radiacyjnemu z przejmującą gracją, przekazując ostatnią wiadomość o przyjaźni i wygłaszając swój kultowy wulkaniczny salut. To rozdzierające serce pożegnanie, niezależnie od wszelkich przyszłych wydarzeń fabularnych, głęboko rezonuje z publicznością.
7 Alderson – Kostka
Rozcięty przez kostkę
Oryginalny film z 1997 r., zapoczątkowujący serię „Cube”, ustanawia przerażający precedens niepokojących zgonów, począwszy od postaci Aldersona, granej przez Juliana Richingsa, który próbuje uciec z jednej z niesławnych komnat w kształcie sześcianu.
Ku jego wielkiemu rozczarowaniu, wybór ucieczki Aldersona prowadzi do makabrycznego losu, ponieważ szybko spotyka go brutalny koniec. Jego szokująca śmierć ujawnia się, gdy ostre czerwone linie rozcinają jego ciało, a krew wylewa się z jego ran. Ostatecznie szczątki Aldersona pozostają w groteskowej stercie, na zawsze zaznaczając pamięć widza.
6 Miranda North – Życie
Pędząc bez końca w głęboką przestrzeń
Life z 2017 roku z gwiazdorską obsadą opowiada historię astronautów uwięzionych na pokładzie ISS, którzy stają twarzą w twarz ze śmiertelnym kosmitą, Calvinem. W miarę rozwoju filmu dochodzi do jednej z najbardziej przerażających domniemanych śmierci w kinie science fiction, która kończy się tragicznym zakończeniem dla Mirandy North, granej przez Rebeccę Ferguson.
W desperackiej próbie wystrzelenia Calvina w głęboką przestrzeń, plan niespodziewanie wymyka się spod kontroli, w wyniku czego kosmita spada na Ziemię — złowieszczy znak dla ludzkości. Pozostawiona na pokładzie kapsuły ratunkowej North jest bezradna, krzyczy w pustkę kosmosu, gdy jej tlen się wyczerpuje.
5 Edgar – Śnieżny Piercer
Poświęcony przez Curtisa
Reżyser Parasite Bong Joon-ho w filmie Snowpiercer (2013) bada walkę klasową na pokładzie pociągu, który przewozi ostatnie resztki ludzkości po apokalipsie. W tej wstrząsającej narracji postać Jaime Bella, Edgar, doświadcza jednego z najbardziej pamiętnych i tragicznych losów filmu.
W miarę rozwoju fabuły Edgar spotyka brutalny koniec podczas konfliktu, gdy postać Chrisa Evansa, Curtis, decyduje się go zostawić, aby wziąć jako zakładnika złowrogiego ministra Masona, granego przez Tildę Swinton.Śmierć Edgara odbija się echem na wielu poziomach, spotęgowana przez odkrycie, że Curtis był odpowiedzialny za śmierć swojej matki w początkowym chaosie apokalipsy.
4. Goście jarmarku – Nie
Pożarty żywcem przez kurtkę jeansową
W filmie Jordana Peele’a z 2022 roku pt.Nope, będącym mieszanką horroru i science fiction, przedstawiono serię niewyjaśnionych zdarzeń wywołanych przez obcą istotę zwaną „Jean Jacket”.W filmie tym można zobaczyć jedną z najbardziej przerażających scen śmierci we współczesnym kinie, która zapadła w pamięć widzom.
3 Han Solo – Gwiezdne Wojny: Część VII – Przebudzenie Mocy
Zadźgany przez Kylo Rena
Oznaczając powrót kultowej postaci po ponad trzech dekadach, sposób, w jaki Star Wars: Episode VII – The Force Awakens pozbywa się Hana Solo, jest zarówno szokujący, jak i rozdzierający serce.W napiętym momencie ukochana postać, grana przez Harrisona Forda, zostaje zdradzona i zabita przez swojego syna, Kylo Rena, podczas próby przemówienia mu do rozsądku.
|
Występy Harrisona Forda w Gwiezdnych Wojnach |
|---|
|
Gwiezdne Wojny: Część IV – Nowa Nadzieja (1977) |
|
Gwiezdne Wojny: Część V – Imperium Kontratakuje (1980) |
|
Gwiezdne Wojny: Część VI – Powrót Jedi (1983) |
|
Gwiezdne Wojny: Część VII – Przebudzenie Mocy (2015) |
|
Gwiezdne Wojny: Część IX – Skywalker. Odrodzenie (2019) |
Pomimo mieszanych reakcji fanów, ten moment wyróżnia się jako jedna z najbardziej wpływowych scen franczyzy. Rozdzierające serce dźwięki cierpienia Chewbaki i przejmujący obraz Hana wyciągającego rękę do syna głęboko rezonują, umacniając go jako jeden z najbardziej tragicznych momentów Gwiezdnych Wojen.
2 Romilly – Międzygwiezdny
Wysadzony w powietrze przez pułapkę
Przedstawienie profesora Romilly’ego przez Paula Gyasiego w uznanym filmie Interstellar podkreśla nieszczęśliwy los bohatera po 23 latach samotności na pokładzie statku Endurance. Pozornie zapomniany, traci nadzieję na kontakt z ludźmi, dopóki jego załoga w końcu go nie ratuje, tylko po to, by jego los przybrał tragiczny obrót.
Po powrocie załogi Romilly staje w obliczu przedwczesnej śmierci z powodu pułapki zastawionej przez Dr. Manna granego przez Matta Damona. Znaczenie jego życzliwej i współczującej natury sprawia, że ten tragiczny koniec jest jeszcze bardziej przejmujący, pozostawiając widzów z głębokim poczuciem straty.
1 Roy Batty – Łowca androidów
Cykl życia replikanta dobiega końca
Śmierć Roya Batty’ego jest prawdopodobnie najbardziej kultowa w historii science fiction, stanowiąc głęboki punkt zwrotny w Blade Runner. W obliczu zbliżającej się śmierci replikant Rutgera Hauera prezentuje nieoczekiwany akt okrucieństwa, ratując życie Ricka Deckarda, granego przez Harrisona Forda, przed wygłoszeniem legendarnego monologu.
Batty rozważa ulotną naturę istnienia w swoim przejmującym przemówieniu „tears in rain”.Jego słowa — „Wszystkie te chwile zostaną utracone w czasie, jak łzy w deszczu” — oddają uniwersalny sentyment dotyczący śmiertelności i ludzkiego doświadczenia, zapraszając publiczność do zastanowienia się nad życiem i śmiercią w niespotykany dotąd sposób.
Dodaj komentarz