
Far Side, kultowy komiks Gary’ego Larsona, zakończył swój bieg trzy dekady temu. Jednak podróż do szczytu rozpoczęła się jeszcze wcześniej, około 1985 roku, kiedy seria zaczęła zdobywać popularność i wpływy. Niedawno świętując 40 lat od swojego powstania, ta ukochana kreskówka pozostawiła niezatarty ślad w komediowym krajobrazie, ilustrując cechy, które nadal fascynują widzów do dziś.
Geniusz Larsona polega na jego zdolności łączenia czarnego humoru z inteligentną grą słów, tworząc nieoczekiwane puenty, które angażują czytelników. Rok 1985 był początkiem szczególnie owocnej fazy dla The Far Side, ukazującej geniusz Larsona, gdy dostarczał jedną puentę za drugą.
10 najbardziej pamiętnych momentów „Nie, jeśli mam coś do powiedzenia” na temat The Far Side
Pierwsze wydanie: 5 lutego 1985 r.

W tym panelu Larson często przedstawiał sępy, prezentując ich rolę jako symbole czarnego humoru i absurdu. W przeciwieństwie do ich tradycyjnego przedstawienia jako padlinożerców, ten komiks wywraca ich typowe zachowanie do góry nogami. Sęp, trzymający fortepian, wyrusza na komicznie przesadzoną misję, aby udaremnić desperacką wędrówkę umierającego człowieka w kierunku oazy.„Do diabła, myślę, że dotrze do wody”, zauważa pomocnik sępa, co skłania sępa trzymającego fortepian do stwierdzenia: „O nie, nie dotrze”, ponieważ przygotowuje się do interwencji w spektakularnie zabawny sposób.
9 Czasami, po drugiej stronie, najgorszym wrogiem ptaka jest jego własny wizerunek
Pierwsze wydanie: 31 stycznia 1985 r.

W innym niezapomnianym scenariuszu papuga o imieniu „Bobby Joe” wdaje się w konfrontację w barze, zupełnie nieświadoma, że zaraz stanie do walki ze swoim odbiciem. Ten komediowy zwrot akcji podkreśla charakterystyczną technikę Larsona — łączenie ludzkich doświadczeń z postaciami zwierząt, aby wywołać humor. Czytelnicy mogą łatwo utożsamić się ze sposobem, w jaki małe ptaki często reagują na swoje lustra, wywołując śmiech, gdy Larson rzuca światło zarówno na absurdy zwierząt, jak i ludzi.
8 „Squid-Be-Gone” pozostaje jednym z najbardziej lubianych biznesów Gary’ego Larsona na Far Side
Pierwsze wydanie: 28 stycznia 1985 r.

Komizm „Squid-Be-Gone” bierze się nie tylko z jego wyobrażeniowego założenia, ale także z absurdalności jego istnienia w uniwersum Larsona. Swobodne zachowanie kobiety wykonującej telefon podkreśla kapryśną naturę tego dziwacznego przedsięwzięcia, dodając uroku i humoru, które definiują The Far Side.
7 Dla niektórych osób „Nie licz kurczaków” to metafora – ale nie dla prawdziwych kurczaków
Pierwsze wydanie: 25 stycznia 1985 r.

W tym komiksie kura wyraża radę swojego męża George’a, aby nie liczyć jajek, zanim się wyklują, uchwytując istotę idiomu, który rezonuje z wieloma. Talent Larsona do dosłownych interpretacji błyszczy tutaj, gdy przekształca powszechne powiedzenie w namacalną rzeczywistość, wszystko w domowym, ludzkim otoczeniu, które wzmacnia humor.
6 Kiedy bohaterowie Far Side musieli podjąć decyzję, zazwyczaj była to zła decyzja
Pierwsze wydanie: 17 stycznia 1985 r.

W klasycznym stylu Far Side postacie są często przedstawiane jako zmagające się z błędnym osądem. Rozbitek otwiera skrzynię na łodzi ratunkowej, deklarując swój zamiar wniesienia na pokład ostrych przedmiotów, w tym zardzewiałych gwoździ i szkła. Ten scenariusz nie tylko podkreśla skłonność Larsona do głupoty, ale także dostarcza śmiechu poprzez czystą absurdalność i konsekwencje złych decyzji.
5 Gary Larson ujawnia prawdziwą inspirację do jednego z największych odkryć naukowych w historii
Pierwsze wydanie: 14 stycznia 1985 r.

Ta sprytna odsłona przedstawia historycznie znaczącego naukowca, Alberta Einsteina, który doświadcza objawienia dzięki niespodziewanej pomocy sprzątaczki. Jej wysiłki, aby uporządkować jego zagracone miejsce pracy, prowadzą do przełomu, humorystycznie sugerując, że inspiracja może nadejść w najbardziej nieprawdopodobnych okolicznościach.
4 Ten natychmiast kultowy żart o kurczaku z Far Side podnosi poprzeczkę dla humoru Gary’ego Larsona
Pierwsze wydanie: 12 stycznia 1985 r.

W fascynującym scenariuszu kwoka podejrzliwie spogląda na swoje jajka, podczas gdy podąża za przepisem na ciasto. Brak podpisu dodatkowo podkreśla sugestię, że może rozważyć wykorzystanie swoich jajek, co tworzy zarówno intrygę, jak i humor. Ilustruje to artystyczną finezję Larsona w łączeniu zachowań zwierząt z kontekstami ludzkimi, generując bogate interpretacje.
3. Jedne z najbardziej niedocenianych antropologicznych puent z Far Side
Pierwsze wydanie: 9 stycznia 1985 r.

Zatytułowany „Jak natura mówi: „Nie dotykaj”” komiks ten zestawia obronne zachowania świata przyrody z kapryśnie chaotyczną postacią człowieka, ukazując ostry kontrast między samozachowaniem dzikiej przyrody a absurdem ludzkości. Ta nagła zmiana od realizmu do śmieszności wywołuje śmiech poprzez kontrast.
2 ze wszystkich przedstawień nieba na Far Side, to jest najbardziej stonowane i rozdzierające serce
Pierwsze wydanie: 4 stycznia 1985 r.

W tym przejmującym przedstawieniu mężczyzna siedzący na chmurze lamentuje: „Żałuję, że nie wziąłem ze sobą magazynu”, oferując zabawny, ale melancholijny wgląd w życie pozagrobowe. Komiks ten sugeruje głębszy komentarz teologiczny, sugerując, że osiągnięcie nieba może nie równać się spełnieniu, ponieważ nuda może dręczyć nawet najbardziej cnotliwe dusze, odzwierciedlając potencjalną krytykę duchowej izolacji.
1 Zniekształcony pogląd na kulturę i media z Far Side ucieleśniony w jednym dziwacznym komiksie
Pierwsze wydanie: 1 stycznia 1985 r.

Ta komicznie żywa ilustracja przedstawia naprawiacza telewizorów próbującego wytłumaczyć rodzinie Schuelerów zepsuty telewizor, której głowy są przechylone pod komicznym kątem. Uosabia ona unikalną perspektywę Larsona na kulturę i media — patrzenie na świat z niekonwencjonalnego punktu widzenia, który kwestionuje normy i perspektywy społeczne. Absurdalność tego scenariusza uosabia to, co uczyniło The Far Side ponadczasowym klasykiem, fascynującym widzów nawet lata po zakończeniu.
Dodaj komentarz