W dzisiejszym świecie gier wideo wymagają ogromnego zaangażowania czasowego, co odróżnia je od innych form rozrywki, takich jak seriale telewizyjne, które zazwyczaj obejmują wiele sezonów. Wiele współczesnych gier wymaga od graczy poświęcenia od 30 do 60 godzin, a nawet więcej, aby w pełni doświadczyć fabuły, mechaniki i świata. Niestety, może to zniechęcać niektórych graczy do sięgania po tytuły cieszące się uznaniem krytyków. Dla wielu osób droga do odkrycia ukochanej gry może być początkowo pełna wyzwań, takich jak nudne początki, nijaka fabuła czy skomplikowane systemy, które mogą wydawać się przytłaczające.
W tym artykule przyjrzymy się bliżej wybranym grom, w które początkowo trudno się wciągnąć, ale ostatecznie nagradzają graczy za wytrwałość. Przyjrzyjmy się tym tytułom i wyjątkowym przeszkodom, jakie stawiają, a także satysfakcjonującym doświadczeniom, które kryją się pod powierzchnią.
10. Warhammer 40, 000: Rogue Trader
Chrzest ogniem
Jako nowicjusz w uniwersum Warhammera, uznałem Warhammer 40k: Rogue Trader za grę zarówno ekscytującą, jak i onieśmielającą. Gra wciąga gracza w świat przesiąknięty historią, nie wprowadzając go w jego zawiłości. Już od samego początku bombardują go terminy takie jak „Bóg Imperator” i „Psykerzy”, pozostawiając nowicjuszom niewiele miejsca na aklimatyzację. Choć wbudowana funkcja dialogowa pomaga zdefiniować żargon, gra niemal natychmiast wprowadza gracza w pozycję o znaczącej mocy, co dodatkowo wydłuża proces nauki.
Dialogi są rozbudowane, a jednocześnie przemyślane, co ułatwia ich przyswajanie z czasem. Chociaż na wczesnym etapie wielokrotnie odkładałem grę, gdy zebrałem silny zespół i fabuła nabrała rozpędu, byłem nią oczarowany. Szybko stało się jasne, że Rogue Trader to jedna z najbardziej innowacyjnych i wciągających gier cRPG ostatnich lat.
9. Wiedźmin 3: Dziki Gon
Przytłaczający świat
Wiedźmin 3 to kamień milowy w historii gier, oferujący graczom rozległy świat pełen zadań i aktywności pobocznych. Jednak jego ogrom może wydawać się przytłaczający, szczególnie po prologu osadzonym w Białym Sadzie. Po wejściu do Velen gracze stają przed niemal oszałamiającą liczbą wyborów i poczuciem bezcelowości, które może być dezorientujące.
Podczas mojej pierwszej próby gry, po około ośmiu godzinach, poczułem się zniechęcony, ponieważ z trudem wciągnąłem się w fabułę. Dopiero znacznie później, zachęcony powszechnym uznaniem, wróciłem, by docenić fabułę i zawiłą historię. Ta gra wymaga pełnego zanurzenia, a gdy już się w nią zaangażujesz, z pewnością znajdziesz niezrównaną podróż.
8. Boskość: Grzech pierworodny 2
Odrodzenie gatunku
Ponieważ przed 2017 rokiem nie byłem fanem gier cRPG, Divinity: Original Sin 2 przyciągnął mnie swoim pierwszym, wciągającym fragmentem ze statkiem. Jednak po dotarciu do Fort Joy poczułem się przytłoczony: skrępowany, pozbawiony mocy i bez jasnych wskazówek co do moich celów. Wtedy właśnie zdałem sobie sprawę, że otwarta natura gry otwierała przed mną mnóstwo możliwości.
Kiedy wróciłem po krótkiej przerwie, postanowiłem zbadać nowe ścieżki. Skończyło się na tym, że rabowałem kupców, pokonywałem potężnych wrogów i kształtowałem własną przygodę na wyspie. Ta nowo odkryta wolność odmieniła moje doświadczenia i ugruntowała pozycję gry jako współczesnego klasyka.
7. Final Fantasy XV
Niech fantazja ożyje
Jako zagorzały fan Final Fantasy, zapowiedź Final Fantasy XV napełniła mnie ekscytacją. Jednak pierwsze godziny rozgrywki pozostawiły mnie w konsternacji, gdy kroczyłem ścieżką podróży przeplataną nudnymi zadaniami. Początkowo rozczarowany, odłożyłem grę na bok, aż premiera Royal Edition dała mi kolejną szansę.
Gdy tylko pokonałem początkowe trudności, fabuła zaczęła się rozwijać, oferując epickie bitwy, uwielbiane przywołania i bogatą muzykę, która sprawiła, że poczułem się jak w domu w uniwersum Final Fantasy. Dodatkowe funkcje i perspektywy postaci wzbogaciły rozgrywkę, umacniając jej unikalną pozycję w serii.
6. Kroniki Xenoblade 2
Omijanie samouczków
Jako fan oryginalnego Xenoblade Chronicles, byłem zachwycony, gdy kontynuacja ukazała się w 2017 roku; jednak natłok samouczków w pierwszych minutach gry okazał się zniechęcającą barierą. Po przejściu prawie 30 samouczków w krótkim czasie, początkowo postanowiłem odłożyć grę.
Jednak powrót do gry po latach uświadomił mi jej potencjał. Po przejściu pierwszych etapów odkryłem wciągający system walki, rozbudowane opcje personalizacji drużyny i wciągającą fabułę, dzięki którym wysiłek się opłacił. Nagrody zdecydowanie przeważyły nad frustracjami.
5. Horizon Zero Dawn
Odkrywanie przeszłości
Od momentu wejścia do Horizon Zero Dawn wita nas oszałamiająca grafika i wciągająca fabuła. Jednak początkowej narracji gry brakuje polotu, który ostatecznie mnie wciągnął. Początkowo odrzuciłem ją jako kolejny tytuł w rozległym morzu gier, dopóki nie natknąłem się na ogromne robotyczne dinozaury, co uświadomiło mi prawdziwy potencjał gry.
Ten moment stanowił punkt zwrotny; po nim nastąpiły emocjonujące bitwy i bogato wpleciona fabuła, przeplatająca się z głębokim lore gry. Początkowy dystans tworzony przez powolne tempo zniknął, odsłaniając fascynującą historię.
4. Przenoszone przez krew
Kolejna gra Souls?
Jako fan serii Soulsborne, początkowo nie byłem przekonany do Bloodborne ze względu na dezorientujący początek. Brak kierunku i presja przetrwania, w połączeniu z ograniczonymi zasobami leczniczymi, sprawiły, że porzuciłem grę już na wczesnym etapie, zanim jeszcze stanąłem do walki z Bestią Kleryka.
Miesiące później, szukając czegoś do grania, postanowiłem dać jej kolejną szansę. Po pokonaniu początkowych barier, zanurzyłem się w bogatym świecie, z wymagającymi przeciwnikami i historią, która pięknie rozwijała się wraz z postępami. Bloodborne oferuje głębię i intrygę, które rozwijają się poza granicami jego początków.
3. Najciemniejszy Loch
Ta gra cię nienawidzi, ale musisz ją kochać
Darkest Dungeon słynie z trudnej rozgrywki, która potrafi szybko zniechęcić graczy. Po poświęceniu czasu na rozwijanie drużyny, jej utrata z powodu pecha może być przygnębiająca. Jednak pomimo frustracji, czułem się zobowiązany do głębszego zanurzenia się w koszmarne krajobrazy gry.
Niepokojąca atmosfera i przytłaczające wyzwania nieustannie mnie przyciągały, prowadząc do chwil euforii i triumfu po pokonaniu potężnych bossów. To poczucie spełnienia jest niezrównane, przekształcając to, co początkowo wydawało się rozpaczą, w potężne odznaczenie honorowe.
2. Kingdom Come: Deliverance
Witamy w starożytnych Czechach, jesteś do bani
Kingdom Come: Deliverance oferuje graczom wyjątkowo trudne wprowadzenie, charakteryzujące się powolnym tempem rozgrywki i frustrującą mechaniką walki. Na wczesnym etapie główny bohater, Henry, wydaje się niezwykle nieskuteczny, co mocno zniechęca do wszelkich prób zaangażowania się w początkowe starcia w grze.
Jednak powrót do gry był kluczowy; stało się oczywiste, że opanowanie szermierki jest niezbędne do przetrwania. W miarę jak trenowałem i doskonaliłem swoje umiejętności, głębia narracji i mechanika walki stopniowo się ujawniały, zapewniając jedno z najbardziej wciągających doświadczeń RPG na świecie.
1. Osoba 5
Obowiązki domowe w grze
Persona 5 uchodzi za klasykę, jednak pierwsze kilka godzin sprawiło mi trudność, gdyż czułem się uwięziony w banalnych zadaniach, które przytępiły moje zainteresowanie. Prozaiczne obowiązki japońskiego licealisty sprawiły, że zastanawiałem się, skąd wzięło się tak entuzjastyczne uznanie dla gry.
Lata później, zaintrygowany premierą Persona 5: Royal, dałem grze kolejną szansę. To właśnie wtedy mogłem docenić zawiłe walki z bossami, rozbudowane systemy i wciągającą fabułę, które rozwijają się po pierwszych rozdziałach. Choć początek może wydawać się przytłaczający, to zgłębienie tematu przynosi efekt w postaci bogatego wachlarza rozwoju postaci i strategicznej rozgrywki, o którym trudno zapomnieć.
Dodaj komentarz