
W świecie gier wideo główna misja stanowi kręgosłup wielu tytułów, napędzając narrację i angażując graczy. Stworzenie skutecznej głównej misji nie jest jednak prostym zadaniem — wymaga płynnej integracji postaci, fabuły i mechaniki rozgrywki. Niestety, nawet niektóre z najbardziej cenionych gier mają problem z dostarczeniem wciągającej głównej fabuły.
Gatunek gier z otwartym światem pozwala graczom zanurzyć się w rozległych środowiskach, często wypełnionych zabawnymi zadaniami pobocznymi, które mogą przyćmić główną fabułę. W rezultacie powstało kilka gier, które są niewątpliwie przyjemne, ale mają słabe zadania główne. Osobiście, chociaż zwykle szukam głębi w głównych narracjach, potrafię docenić, że wiele moich ulubionych tytułów pod tym względem zawodzi.
W tym artykule przyjrzymy się wybranym grom, które pomimo mało interesujących wątków głównych nadal zapewniają graczom świetną zabawę.
10 Horizon Zero Świtu
Przeszłość Aloy przyćmiewa jej teraźniejszość

Horizon: Zero Dawn jest jednym z najbardziej imponujących tytułów ostatniej dekady, prezentując ekscytujące walki, oszałamiające efekty wizualne i wspaniałe aktorstwo głosowe. Jednak jego główne zadanie rozczarowuje w porównaniu. Nadrzędna narracja kręci się wokół złowrogiej siły nastawionej na dominację nad światem, realizowanej poprzez mało inspirujący projekt misji.
Główne misje obejmują nudne segmenty skradankowe przeciwko ludzkim wrogom, które bledną w porównaniu do ekscytujących spotkań z kolosalnymi robotycznymi dinozaurami. Prawdziwy urok tkwi w pobocznych misjach, które zagłębiają się w bogatą historię gry, oferując niezwykłe narracje i oszałamiające efekty wizualne, które przyćmiewają brak oryginalności głównego zadania.
9 Assassin’s Creed Odyssey
W Grecji brakowało asasynów i templariuszy

Jako szczyt nowoczesnych gier RPG w serii Assassin’s Creed, Odyssey wyróżnia się zapadającymi w pamięć postaciami, zapierającymi dech w piersiach krajobrazami i angażującymi zadaniami pobocznymi. Jednak główna fabuła stosunkowo szybko ujawnia swoje niedociągnięcia. Początkowa intryga wyparowuje, gdy złoczyńcy są wprowadzani przedwcześnie, co prowadzi do problemu tempa, który zmniejsza pilność narracji.
Znaczna część gry nalega, aby gracze angażowali się w zadania poboczne, aby posunąć się naprzód, podkreślając brak treści w głównej narracji. W przeciwieństwie do tego zadania poboczne błyszczą różnorodnymi i angażującymi celami, z których niektóre rozwijają się w wielu fazach, ostatecznie przewyższając kreatywność znajdującą się w głównej fabule, która powraca do przewidywalnej rywalizacji Asasynów kontra Templariuszy.
8 The Elder Scrolls V: Skyrim
Twoja przygoda czeka

Uznany za jedno z najlepszych osiągnięć gier, Skyrim prezentuje rozległy wszechświat pełen aktywności, od handlu i rolnictwa po eksplorację i walkę. Jednak jego główne zadanie kuleje, podążając za schematyczną narracją, aby powstrzymać smoka Alduina, której brakuje głębi i przekonujących postaci.
Pomimo wielkiego punktu kulminacyjnego w Sovengard, podróż do takich momentów jest często nudna, wypełniona mało inspirującą rozgrywką. W przeciwieństwie do tego, zadania poboczne, takie jak wątek wojny domowej między Gromowładnymi i Imperialnymi, oferują bogate narracje, podczas gdy wątki obejmujące Mroczne Bractwo i Gildię Złodziei mogą pochwalić się złożoną narracją, która podnosi pytania o kreatywność głównego zadania.
7 Pole Gwiezdne
W kosmosie jest nudno

Starfield zaprezentował fascynujący wszechświat, który jest gotowy na eksplorację i przygodę. Gracze mogli zaangażować się w niezliczoną ilość aktywności, ale główne zadanie pozostawiało wiele do życzenia. Historia jest nudna, z mdłymi protagonistami, nieinspirującymi antagonistami i zawiłą fabułą, która nie potrafi oczarować.
Kluczowe wydarzenia wydawały się jałowe, a główni przeciwnicy nie mieli głębi, przez co fabuła była pozbawiona kulminacji. Na szczęście gra oferuje doskonałe zadania poboczne, takie jak mrocznie intrygująca linia zadań UC Vanguard i moralnie złożone interakcje z Crimson Fleet, pokazując, że to, że główna narracja cierpi, nie oznacza, że całe doświadczenie jest umniejszone.
6 Pogranicza 3
Podróż, która wywołuje dreszcze

Borderlands 3 trafia w sedno rozgrywki w stylu looter-shooter, z niesamowitą różnorodnością broni i angażującą walką. Jednak dialogi głównego zadania są bardzo niekompletne, wypełnione żenującymi próbami współczesnego humoru, które ostatecznie potykają się same.
Interakcje postaci, szczególnie te z udziałem antagonistów, odciągają uwagę od całościowego doświadczenia, przyćmiewając angażującą rozgrywkę. Pomimo przekonującej motywacji do wyeliminowania głównych złoczyńców, gracze mogą uznać podróż przez morze banalnych dialogów za frustrującą. Niemniej jednak strzelanina pozostaje zabawna, a efekty wizualne są imponujące, zapewniając ogólnie przyjemne doświadczenie.
5 Dogma smoka 2
Oszałamiająca walka, słaba narracja

Jako fan oryginalnego Dragon’s Dogma spodziewałem się kontynuacji, która będzie bazować na bogatym dziedzictwie poprzednika. Niestety, główne zadanie Dragon’s Dogma 2 okazuje się rozczarowujące, prezentując słabo ustrukturyzowaną narrację, która wprowadza, ale szybko porzuca angażujące wątki fabularne.
Potencjalnie interesujące postacie popadają w zapomnienie, a wszelkie pozory przekonującego antagonisty znikają na długie odcinki. Fragmentaryczna opowieść sprawiła, że zacząłem kwestionować decyzje projektowe podjęte podczas rozwoju. Na szczęście walka i eksploracja pozostają satysfakcjonujące, uzupełnione innowacyjnym systemem pionków i pojawiającymi się zadaniami, które podtrzymują emocje wykraczające poza główną fabułę.
4 Metal Gear Solid V: The Phantom Pain
Przypadek niewykorzystanego potencjału

Szanowany za wyjątkową rozgrywkę, Metal Gear Solid V oferuje jedne z najbardziej dopracowanych mechanizmów akcji i skradania się do tej pory. Jednak jego narracja rozczarowuje, oferując słabą charakterystykę w porównaniu do wcześniejszych tytułów z serii. Rzadkie dialogi w połączeniu z nierozwiązanymi wątkami fabularnymi sprawiają, że gracze czują się niespełnieni.
Mimo że grafika dorównuje współczesnym wydaniom, brak solidnej fabuły odciąga uwagę od całościowego doświadczenia. Gracze są wciągani w rozgrywkę, tęskniąc za angażującą narracją i głębią postaci, którą można znaleźć w poprzednich odsłonach.
3 Przysięgły
Imponująca eksploracja, przeciętna opowieść

Avowed oferuje angażujące doświadczenie, ale ostatecznie rozczarowuje ze względu na swoją banalną fabułę, która kulminuje w przewidywalnym momencie „mocy przyjaźni”.Główne zadanie jest przerywane powtarzającymi się spotkaniami z identycznymi wrogami i ciągnie się bez żadnych przekonujących celów aż do ostatnich etapów gry.
Chociaż prezentacja wizualna jest oszałamiająca, narracja ma problemy z zaangażowaniem, ponieważ brakuje jej dobrze rozwiniętych postaci, które mogłyby przyciągnąć graczy. Jednak mechanika walki i zadania poboczne wyróżniają się jako najważniejsze, prezentując przyjemną rozgrywkę, która ostro kontrastuje z nijakością głównej historii.
2 Kroniki Xenoblade X
Piękny świat, ale pozbawiony głębi

Xenoblade Chronicles X kusiło graczy oszałamiającą grafiką i rozległymi krajobrazami, ale nie udało się dostarczyć angażującej głównej misji. Początkowe godziny spędza się na przyziemnych sprawunkach i zadaniach typu fetch, bez emocji niezbędnych do popchnięcia fabuły do przodu.
Podczas gdy fabuła poprawia się w późniejszych etapach, gdy gracze uzyskują dostęp do swoich Skells i stają w obliczu potężniejszych zagrożeń, główna linia fabularna jest ostatecznie zapomniana, z niewystarczającą głębią postaci, aby zakotwiczyć doświadczenie. To powiedziawszy, gra błyszczy w swoich pobocznych zadaniach i rozległej eksploracji, co sprawia, że ogólnie rzecz biorąc, jest to długotrwałe, przyjemne doświadczenie.
1 Dziedzictwo Hogwartu
Nie Wybrany

Hogwarts Legacy oferuje fanom uniwersum Harry’ego Pottera oniryczne doświadczenie, zanurzając graczy w magicznym świecie Hogwartu. Atmosfera, rzucanie czarów i szansa na eksplorację są po prostu fantastyczne. Jednak główna fabuła nie zapewnia takiego samego podniecenia.
Fabuła nie jest oryginalna, a złoczyńca blednie w porównaniu do ikonicznych postaci serii, takich jak Voldemort. Zadania często wpadają w powtarzalne schematy, obejmujące proste cele, takie jak śledzenie postaci lub odkrywanie drobnych szczegółów lore. Ten brak zaangażowania jest rozczarowaniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę wyższą jakość pobocznej zawartości gry, takiej jak mroczniejsze zadania obejmujące zakazane klątwy, które podnoszą wrażenia z gry ponad pobieżną główną narrację.
Ogólnie rzecz biorąc, kontrast między wciągającą zawartością poboczną i nijaką misją główną stanowi przypomnienie, jak cienka jest granica, po której muszą poruszać się twórcy gier, tworząc wciągające doświadczenia w grach.
Dodaj komentarz