Pomysł, że każdy jest centralną postacią w swojej historii życia, sprawdza się w prawdziwym świecie, ale w fascynującym świecie fikcji, zwłaszcza w grach wideo, wielu protagonistów jest często niezbędnych do przekazania bogatszej narracji. Ta dwoistość wzmacnia doświadczenie opowiadania historii, szczególnie w sequelach, w których fabuła może stać się zbyt rozbudowana dla jednej postaci.
Gry z dwoma protagonistami mogą przedstawiać te postacie na różne sposoby: mogą one współpracować bezpośrednio, być rozdzielone odległością lub realizować równoległe cele bez wiedzy o swoim istnieniu. Co ważne, ta struktura narracyjna sugeruje wspólny protagonizm, w którym obie postacie odgrywają równie znaczące role w rozwijającej się historii. Tutaj przyjrzymy się grom, które wyróżniają się w przedstawianiu dwóch protagonistów, skupiając się wyłącznie na tytułach, które podkreślają tę dynamikę.
10 – Yakuza 0
Dwóch Dzikich I Szalonych Facetów
W serii Yakuza/Like a Dragon Kazuma Kiryu od dawna jest głównym bohaterem. Choć dzieli on punkty centralne w kilku tytułach, Yakuza 0 łączy go szczególnie z Goro Majimą, prezentując ich historie rozgrywające się w latach 80., zanim stali się legendami uwielbianymi przez fanów.
Intrygującym aspektem Yakuzy 0 jest struktura narracyjna; celowo rozdziela Kiryu i Majimę, aby zachować ciągłość z oryginalną serią. Ich oddzielne podróże są wciągające, co sprawia, że ten prequel jest doskonałym punktem wejścia dla nowicjuszy. Wielu, w tym ja, uznało go za idealne wprowadzenie do ukochanych postaci.
9 – Resident Evil 2 (2019)
Niemal się minęliśmy
Oryginalny Resident Evil 2 zawierał unikalną mechanikę „zappingu”, pozwalającą graczom wpływać na fabułę drugiej postaci podczas podróży. Remake z 2019 r.kontynuuje tę koncepcję za pomocą zmodyfikowanego systemu scenariuszy, który subtelnie wpływa na interakcje postaci na podstawie wcześniejszej rozgrywki.
Choć struktura jest usprawniona, gracze nadal muszą zaangażować zarówno Leona, jak i Claire, aby osiągnąć prawdziwe zakończenie. Co ciekawe, chociaż Ada na krótko dołącza do Leona, nie powinna być klasyfikowana jako trzeci protagonista, ponieważ jej rola jest ograniczona w ramach nadrzędnej narracji.
8 – Kingdom Hearts 3D: Odległość Dream Drop
Śnij o mnie mały sen
Seria Kingdom Hearts często eksperymentuje z wieloma protagonistami, ze znaczącymi przypadkami w Chain of Memories i Birth By Sleep. Jednak Dream Drop Distance wyróżnia się dzięki płynnym przejściom między perspektywami Sory i Riku.
Gra wykorzystuje unikalną mechanikę, w której gracze „przeskakują” między postaciami, co wzbogaca rozgrywkę, ale także wprowadza momenty wyzwań, szczególnie w spotkaniach z bossami. Przeplatanie się ich historii prowadzi do spójnej narracji, chociaż niektóre funkcje mogą być zrozumiałe na początku nieco nieporęczne.
7 – Diabeł może płakać 4
Wszystko w rodzinie
Po premierze Devil May Cry 4 wzbudził kontrowersje, umieszczając nowicjusza Nero na czele, podczas gdy weteran serii Dante początkowo zajmował drugie miejsce. Pomimo tej zmiany, ostatecznie wybitna rola Dantego zapewnia, że fani nadal są zaangażowani w historię franczyzy.
Nero napędza narrację w pierwszej połowie, wykorzystując unikalną mechanikę, podczas gdy Dante porusza się po tych samych środowiskach później. Ta dwoistość dodaje głębi historii, gdy gracze rozumieją kontrastujące motywacje każdej postaci.
6 – Alan Wake 2
Jeden w świetle, drugi w ciemności
Alan Wake pierwotnie skupiał się na tytułowej postaci, ale Alan Wake 2 wprowadza agentkę FBI Sagę Anderson, co pozwala na podwójną narrację, która oddaje psychologiczną głębię serii. Chronologia ich historii jest kusząco niejasna, odzwierciedlając dezorientującą naturę Dark Place.
Interakcja między Alanem i Sagą wzbogaca fabułę o kolejne warstwy, a działania Alana dostarczają kluczowych wskazówek dotyczących podróży Sagi. Dzięki temu możliwa jest symbiotyczna relacja, która wzbogaca rozgrywkę dzięki unikalnej mechanice.
5 – Droga wyjścia
Wiedziałeś, że to tu będzie
Żadna dyskusja o dwóch protagonistach nie byłaby kompletna bez wspomnienia o Hazelight Studios, znanym z kooperacyjnego podejścia do rozgrywki. Ich tytuł A Way Out oddaje istotę tymczasowego sojuszu między Leo i Vincentem, których motywacje tworzą napięcie w miarę postępów.
Kooperacyjny mechanizm gry kładzie nacisk na znaczenie pracy zespołowej, a jednocześnie pozwala na indywidualne wątki fabularne i zachęca graczy do zastanowienia się nad decyzjami dotyczącymi losów bohaterów.
4 – Spider-Man Marvela 2
Para pajęczaków
W grze Marvel’s Spider-Man rzadko pojawiają się pomocnicy, ale wprowadzenie Milesa Moralesa jako równorzędnego bohatera pozwala na dynamiczne doświadczenie duetu w grze Marvel’s Spider-Man 2. Gracze na zmianę wcielają się w Petera i Milesa, co zapewnia unikalne perspektywy na przygody każdego z bohaterów.
Struktura gry pozwala na strategiczne warianty rozgrywki, prezentując różne umiejętności Petera i Milesa, co przyczynia się do bogatszej fabuły, przeplatanej wspólnymi motywami odpowiedzialności i rozwoju.
3 – Halo 2
Dwie strony, jeden wspólny wróg
Halo 2 rozszerza wszechświat, oferując graczom wgląd w Przymierze poprzez drugiego protagonistę, Arbitra. Gdy Master Chief walczy z nowym zagrożeniem Przymierza, Arbiter stawia czoła wewnętrznym konfliktom, tworząc angażującą podwójną narrację, która pogłębia wiedzę.
Ta wyjątkowa struktura pozwala graczom poznać różne aspekty trwającego konfliktu z przeciwstawnych perspektyw, wzbogacając fabułę i zapewniając spójność rozgrywki.
2 – Ratchet & Clank: Rift Apart
Przez czas i przestrzeń
Koncepcja multiwersum może być nadużywana, ale oferuje kreatywne możliwości opowiadania historii, jak widać w Ratchet & Clank: Rift Apart. W tym tytule Ratchet spotyka Riveta, swojego wymiarowego odpowiednika, pielęgnując wątek narracyjny, który eksploruje tożsamość i przyjaźń.
Interakcje bohaterów z ich towarzyszami, Kitem i Clankiem, wprowadzają do rozgrywki nowy wymiar, pozwalając graczom docenić ich wspólne podróże, a jednocześnie pokazując, w jaki sposób ich przeszłość wpływa na ich obecną dynamikę.
1 – Amerykańska Arkadia
Biegacz i przeciekacz
Udana produkcja, czy to w telewizji, czy w grach wideo, opiera się na pracy zespołowej różnych elementów, zarówno przed, jak i za kulisami. W American Arcadia protagonista Trevor odkrywa, że jego życie jest częścią reality show, co komplikuje jego ucieczkę.
Podczas gdy Trevor porusza się po tym dziwacznym świecie, jego partnerka Angela musi strategicznie manipulować elementami otoczenia, tworząc angażującą dynamikę podwójnej roli. Ta odmiana rozgrywki nie tylko wzbogaca doświadczenie gracza, ale także podkreśla ukryty komentarz na temat nadzoru i kontroli społecznej.
Dodaj komentarz