10 najlepszych gier wideo z udziałem dzieci

Obecność młodych protagonistów jest powszechnym trendem w różnych mediach, w tym w grach wideo. W rzeczywistości wydaje się mało prawdopodobne, aby dziecko podjęło się trudnego zadania ratowania świata. Jednak w pewnych fikcyjnych kontekstach — zwłaszcza gdy dorośli stają się nieskuteczni — młodzi bohaterowie wkraczają w światło reflektorów, prowadząc szarżę przeciwko siłom zła.

Dzieci często znajdują się w roli protagonisty z powodu różnych okoliczności — bycia „wybrańcem”, odkrywania swoich zdolności w nieoczekiwanych sytuacjach, a nawet po prostu bycia w złym miejscu o złej porze. Pomimo młodego wieku, te postacie wykazują niezwykłe zdolności, tworząc niezapomniane doświadczenia w grach, które rezonują tak samo głęboko, jak te u dorosłych bohaterów.

Przyjrzyjmy się kilku naszym ulubionym grom wideo, w których głównymi bohaterami są dzieci, podkreślając, co sprawia, że każda z tych młodych postaci jest fascynująca w swojej fabule.

10 Legenda Zeldy: Ocarina Of Time

Połączyć

W całej serii Legend of Zelda Link często uosabia młodzieńcze cechy, zazwyczaj w wieku od wczesnego do późnego nastoletniego. W Ocarina of Time wyróżnia się jednak jako młody chłopiec, mający zaledwie 10 lat — wiek, z którym wielu graczy może się utożsamić w momencie premiery. Dążenie jego postaci zaczyna się od zauważalnego braku szacunku ze strony dorosłych, co prowadzi do fascynującej fantazji o potędze, gdy stawia czoła wyzwaniom, wyposażony jedynie w zaradność i mały miecz.

Ciekawym aspektem do rozważenia jest emocjonalna i psychiczna transformacja Linka, gdy niewytłumaczalnie starzeje się o siedem lat, będąc zamkniętym. Chociaż gra nie skupia się na tej zmianie, podnosi pytania o to, jak człowiek dostosowuje się do nagłej dorosłości, mając do wykonania tak monumentalne obowiązki.

9 Przyziemny

Ness

W serii Mother młodzi chłopcy zazwyczaj zajmują centralne miejsce jako główni bohaterowie — Ness jest znanym protagonistą Earthbound, ma około 12 lat. Doświadczenie gry jako Ness uosabia istotę dziecięcego bohatera, gdy wyrusza on na wyprawę pełną przygód, odzwierciedlając spontaniczność i odwagę dzieci. Uzbrojony w moce PSI, Ness wyrusza w podróż zarówno cudownie absurdalną, jak i emocjonalnie intensywną.

Genialność gry polega na jej zdolności wciągania graczy w rzeczywistość, w której te dzieciaki, choć odważne, są w istocie ponad swoje możliwości. Stawiają czoła poważnym zagrożeniom — przede wszystkim wielowymiarowemu demonowi — oddając istotę dziecięcej niewinności pośród nieuniknionych wyzwań.

8 Dowódca Keen

Billy Blaze

Lata 80.i 90.obfitowały w przedstawienia cudownych dzieci, a w świecie gier wideo Billy Blaze z Commander Keen był jedną z wybitnych postaci. Wydana przez id Software gra Commander Keen była jedną z pierwszych znaczących gier na MS-DOS, która wprowadzała graczy w pełnoprawne doświadczenia w grach wykraczające poza treści edukacyjne.

Co ciekawe, gra zawierała elementy mrocznego humoru, ze scenariuszami, w których gracze mogli przypadkowo (lub celowo) spowodować zniszczenie, oferując interesujący zwrot akcji w typowej narracji dziecięcego bohatera. Komiczne okrucieństwo wysadzenia Ziemi w grze ostro kontrastuje z ogólnie lekkim charakterem wielu współczesnych gier.

7 Pokémon Czerwony

Czerwony

Oryginalny serial Pokémon przedstawia swojego głównego bohatera, Reda, w wieku zaledwie 11 lat, co jest koncepcją powtarzaną w historii serii, że trenerzy zazwyczaj rozpoczynają swoją przygodę z Pokémonami w wieku 10 lat. Choć wiek ten może nie sugerować dorosłego poziomu dojrzałości, umiejętności Reda jako trenera Pokémonów pokazują, że jest on kimś więcej niż tylko dzieckiem; jego umiejętności nie mają sobie równych w jego świecie.

Chociaż gracze początkowo postrzegają go jako zwykłe przedłużenie samych siebie, w późniejszych odsłonach staje się oczywiste, że Red posiada niezwykły talent, dążąc do osiągnięcia szczytu osiągnięć w swojej dziedzinie. Rozwój jego postaci w grach jest przykładem czystego potencjału i sukcesu młodej jednostki dążącej do wielkości.

6 Psychonautów

Razputin Aquato

Raz zjeżdża po poręczy schodów w Psychonauts

Obóz letni jest często postrzegany jako raj dla dzieci, ale w uniwersum Psychoanuts przekształca się w tajny rządowy ośrodek szkolenia psychicznego. Gracze kontrolują Razputina, młodego obozowicza obdarzonego niezwykłymi mocami psychicznymi. Ta konfiguracja zapewnia wyjątkowe poczucie wolności połączone z zabawną eksploracją.

Pomimo jego niezwykłych zdolności, podróż Raza ujawnia wyzwania bycia traktowanym poważnie jako dziecko w świecie pełnym oczekiwań dorosłych. Jego determinacja i duch outsidera ucieleśniają to, co oznacza pokonywanie przeciwności, czyniąc go postacią bliską i kochaną.

5 Splatoon

Agentka 3

W \emph{Splatoon} Inklingowie dojrzewają do humanoidalnych form w wieku około 14 lat, co oznacza ich wejście do rywalizacji o terytorium. Podczas gdy niektórzy mogą dyskutować, czy ten wiek klasyfikuje ich jako dzieci, duch młodzieńczej radości z pewnością jest obecny w charakterze Agenta 3.

Podobnie jak Red w Pokémon, doświadczenie Agenta 3 jest stworzone tak, aby umożliwić graczom utożsamienie się z ich podróżą. Gdy rozpoznasz wyczyny Agenta 3 w kampanii, staje się oczywiste, że posiada on potężną moc, dzięki czemu pozornie prosta przygoda staje się epicką opowieścią oglądaną z perspektywy młodego bohatera.

4 Podopowieść

Świeży

Frisk, protagonista \emph{Undertale}, celowo pozostaje nieokreślony pod względem wieku, jednak sugeruje się, że jest małym dzieckiem, prawdopodobnie w wieku od 8 do 12 lat. Narracja gry opiera się na wpływie wyborów Friska, wykraczając poza typowe oczekiwania dotyczące rozgrywki. Postacie czule odnoszą się do Friska, „dzieciaku” lub „moim dziecku”, wzmacniając to postrzeganie.

To, co sprawia, że rozgrywka w \emph{Undertale} jest poruszająca, to eksploracja konsekwencji. Wybory dokonywane przez Frisk mają natychmiastowy wpływ na świat gry, prowadząc do surowych realiów, które silnie oddziałują na graczy. Ważniejsze momenty podważają niewinność dzieciństwa, podczas gdy gracze poruszają się po świecie pełnym emocjonalnych prób.

3 Związanie Izaaka: Odrodzenie

Izaak

Założenie \emph{The Binding of Isaac} rozwija się humorystycznie, ale mrocznie, przedstawiając młodego chłopca zmagającego się z psychicznie niestabilną matką. Jego desperacka ucieczka do piwnicy przedstawia kapryśne (ale makabryczne) wyzwania, gdzie staje twarzą w twarz z wypaczonymi wrogami, używając unikalnych form ataku — swoich łez.

Ta gra, początkowo tytuł flash, wywarła trwałe wrażenie na gatunku roguelike. Jej równowaga humoru, kreatywności i mroku urzeka, nadając ton, który rezonuje z graczami przyciąganymi do bardziej niekonwencjonalnych narracji.

2 Lilie Endera: Quietus Rycerzy

Lilia

Lily i Siegrid walczą z Gerrodem w Ender Lilies: Quietus of the Knights

Główna bohaterka, Lily, pojawia się jako klon Fretii, którego zadaniem jest obrona Królestwa End przed Plagą. Choć na pierwszy rzut oka można by uznać grę za słabe dziecko, które mierzy się z Metroidvanią z elementami podobnymi do Souls, rozgrywka ujawnia jej potężne zdolności, gdy gracze opanowują jej unikalne umiejętności i przywoływalne duchy.

Ta dynamika rozgrywki tworzy angażujące doświadczenie, w którym gracze dowodzą duchami w bitwie, ilustrując strategię, która uzupełnia fizyczne ograniczenia Lily. Jej podróż podkreśla, że siła może objawiać się w różnych formach, nawet u pozornie wrażliwych postaci.

1 Żywe trupy

Klementynka

Clementine otoczona przez Walkerów w The Walking Dead

Telltale’s \emph{The Walking Dead} przedstawia Clementine, początkowo przedstawioną jako 8-latka, przyćmioną przez dorosłego protagonistę, Lee. Jednak po odejściu Lee, Clementine ewoluuje w wiodącą postać, poruszając się po dystopijnym świecie i zmagając się z trudną rzeczywistością, która zostaje jej narzucona, gdy dorasta do wieku nastoletniego.

Historia Clementine jest potężną metaforą utraty dziecięcej niewinności, ukazującą, jak okoliczności mogą kształtować nas w różne wersje nas samych. Jej łuk charakteru głęboko rezonuje z publicznością, eksplorując tematy przetrwania i transformacji pośród nieprzejednanego krajobrazu.

Źródło i obrazy