Nie każdy bohater w grze RPG jest chętny, aby przyłączyć się do określonej frakcji, królestwa lub ideologii. Czasami najbardziej intrygująca podróż to taka, która prowadzi cię do odróżnienia się od wszystkich.
Podczas moich doświadczeń z grami było niezliczona ilość momentów, w których moje osobiste zasady przyćmiły ambicje otaczających mnie frakcji. Niestety, wiele gier RPG zmusza graczy do podejmowania trudnych wyborów dotyczących lojalności.
Możliwość wytyczania własnej ścieżki — lub nawet całkowitego uniknięcia zobowiązań — staje się coraz rzadsza, co jest niefortunne, ponieważ może znacznie osłabić poczucie sprawczości gracza.
Niezależnie od tego, czy dążysz do niezależności, czy chcesz obalić system, oto starannie wyselekcjonowana lista najlepszych gier RPG, w których gracze doceniają otwartość na szare obszary moralności.
Tworząc tę listę, braliśmy pod uwagę wyłącznie gry RPG, w których gracze mogą unikać frakcji i zachowywać neutralność.
10 Efekt masowy 3
Odrzuć Katalizator i Starchild
W kulminacyjnej odsłonie trylogii Mass Effect od BioWare gracze sterują losem galaktyki poprzez skomplikowane decyzje moralne. Jedno szczególne zakończenie, Refusal Ending, pozwala Shepardowi pozostać neutralnym.
Ta ukryta ścieżka, wprowadzona w DLC Extended Cut, sprawia, że Shepard odrzuca proponowane przez Katalizatora rozwiązania, twierdząc, że istoty organiczne powinny same podążać w swoim kierunku, bez żadnych kompromisów.
Choć zakończenie to ma ponury skutek – siły Sheparda zostają unicestwione, a cykl Żniwiarzy trwa – jest to potężna postawa buntu, mająca swoje korzenie w uporze.
9 Światy zewnętrzne
Wybierz głupią opcję i schowaj głowę w słońcu
The Outer Worlds łączy humor i głębię, prezentując graczom wybór między frakcjami, w tym ekscentryczny zwrot akcji, w którym możesz przyjąć chaos zamiast konformizmu. Obniżając swoją inteligencję podczas tworzenia postaci, możesz odblokować absurdalne [ Głupie ] opcje dialogowe.
W kluczowym momencie, zamiast polegać na sztucznej inteligencji statku, aby porwać statek kolonizacyjny, gracz o niskiej inteligencji może polecieć prosto w słońce. To zabawny i chaotyczny pokaz buntu przeciwko zaangażowaniu.
Ta niekonwencjonalna ścieżka jest również jedyną metodą zdobycia osiągnięcia „Oparzenie słoneczne”.
8 Wiedźmin 3: Dziki Gon
Neutralność pozwala większemu złu zwyciężyć
Jako oddany fan serii Wiedźmin, jasne jest, że ukryte przesłanie brzmi: neutralność prowadzi do triumfu złej woli. W Wiedźminie 3: Dzikim Gonie Geralt stara się unikać polityki i skupić się na zabijaniu potworów — ale bądźmy szczerzy, niewielu graczy ściśle trzyma się tej idei.
Gracze mogą jednak obrać neutralną ścieżkę, odmawiając sojuszu z Nilfgaardczykami, trzymając się z daleka od sporu o sukcesję na Skelliganach, a nawet odrzucając obie osoby będące obiektami romantycznych westchnień, Triss i Yennefer, aby Geralt pozostał samotny.
Decyzje te niosą jednak ze sobą straszne konsekwencje. Brak działania często skutkuje przerażającymi skutkami, takimi jak dramatyczne zmiany w przyszłości Skellige i ostateczna izolacja Geralta.
W grze Wiedźmin 3 neutralność nie jest prezentowana jako coś szlachetnego. Zamiast tego odsłania brutalną rzeczywistość: brak zaangażowania oznacza konieczność podjęcia ważnego wyboru, który często prowadzi do ponurych rozwiązań.
7 Cyberpunk 2077
Robimy wszystko dla drużyny, aby wszyscy przeżyli
W świecie Cyberpunk 2077, gry zdefiniowanej przez jej wybory i sojusze, istnieje jedno zakończenie, które pozwala odrzucić wszystkie związki: Droga Najmniejszego Oporu.
Tutaj V milcząco akceptuje swój los, pozbawiony towarzyszy i sojuszników. Rzucają pigułki Johnny’ego, dzielą się ostatnim, rozdzierającym serce momentem i unikają ryzyka narażenia innych na niebezpieczeństwo.
Nie ma tu wielkiej konfrontacji ani zdrady — po prostu miasto ucieka, co kończy się pojedynczym strzałem.
To zakończenie, choć ponure, ucieleśnia ostateczną niezależność. V niczego od nikogo nie żąda, powstrzymuje się od realizacji czyjegoś planu i odchodzi na własnych warunkach.
6.Dyskoteka Elysium
Odrzuć wszystkie ideologie i stań się nudnym, zwykłym człowiekiem
Disco Elysium prezentuje szeroki wachlarz sprzecznych ideologii – od faszyzmu po komunizm i inne – które walczą o uwagę Twojego niespokojnego umysłu detektywa.
Nie ma jednak konieczności wybierania strony. Gracze mogą świadomie pozostać niezdecydowani, decydując się nie internalizować żadnej ideologii i całkowicie ominąć Political Vision Quests. Podczas gdy takie podejście może skutkować brakiem fascynujących zadań, możliwość odrzucenia wszystkiego jest całkowicie wykonalna.
Ten wybór może nie wydawać się wspaniały ani godny podziwu, ale w tym tkwi jego znaczenie. W świecie przytłoczonym dogmatyzmem, brak działania staje się subtelną formą buntu. Alternatywnie, może jeszcze bardziej podkreślać tragiczne życie, jakie prowadzi Harry.
Ta przejmująca neutralność jest nadal narracją wartą zbadania. Z pewnej perspektywy akt odrzucenia oczekiwań społecznych może być nawet postrzegany jako odważny.
5.Fallout: Nowe Vegas
Zostań dziką kartą i odrzuć Legion i Dom
W Fallout: New Vegas gracze napotykają świat pełen niedoskonałych postaci o dużej władzy, takich jak NCR, Caesar’s Legion i Mr. House, ale mają okazję wyróżnić się spośród nich wszystkich.
Trasa Wild Card, dostępna poprzez opowiedzenie się po stronie Yes Mana, pozwala Kurierowi przejąć kontrolę nad Mojave. Możesz pokonać NCR, zniszczyć Legion, rozmontować House i dyktować losy różnych plemion.
Nie chodzi tu o wolność po prostu przekazaną innym; chodzi o wolność wywalczoną dzięki strategii i czystej niezależności.
W przeciwieństwie do wielu innych tytułów, New Vegas nie karze graczy za odrzucanie wszystkich ustalonych ścieżek. Zamiast tego oferuje satysfakcjonujące doświadczenie. Mojave może nie ukoronuje cię, ale nieuchronnie ustąpi prawdziwej śmiałości.
Wybierając ścieżkę Dzikiej Karty odblokujesz także osiągnięcie Dzika Karta.
4 Deus Ex: Ludzka Rewolucja
Pozwól ludzkości przejąć stery i zniszczyć Panchaea
Jako Adam Jensen w Deus Ex: Human Revolution poruszasz się po złożonym krajobrazie społecznym ukształtowanym przez technologię. Gra kończy się krytycznymi wyborami, które mogą ostatecznie wpłynąć na społeczeństwo, z jedną wyróżniającą się opcją: zniszcz Panchaea i wybierz ciszę.
Ten konkretny wybór sprawia, że Jensen decyduje się odrzucić wszystkie frakcje, faworyzując wiarę w ludzkość ponad manipulację. Wymazuje zarówno narrację, jak i dostawców opowieści, odmawiając dyktowania historii.
W ostatnich chwilach Jensen po cichu opowiada się za prawem ludzkości do wyboru swojego przeznaczenia pomimo przeciwności losu. To zakończenie oddaje prawdziwe poczucie neutralności w grze i pokazuje, jak odrzucenie wszystkich stron może nadal prowadzić do znaczących wyborów.
3 Planescape: Męka
Uwolnij się od istnienia, aby uniknąć losu
Planescape: Torment to jedyna w swoim rodzaju gra RPG, łącząca psychologiczny mrok z mechaniką równie niezwykłą, co skłaniającą do myślenia.
W tej narracji gracze mogą zdecydować, że nie będą sprzymierzać się z nikim, w tym ze swoimi przeszłymi ja. Gra oferuje trzy główne zakończenia, każde pod wpływem innych decyzji. Możesz pogodzić się z dawnymi ja, zejść w otchłań lub wybrać prawdziwie neutralną drogę — zakończyć swoje istnienie za pomocą Ostrza Nieśmiertelnych.
Choć technicznie rzecz biorąc, gracze mogą sami siebie wyeliminować, wymaga to imponujących atrybutów w grze, co sprawia, że Blade jest bardziej przystępną opcją dla większości graczy.
To zakończenie podkreśla moc wyboru – wyrażając, że w grze skupionej na pytaniu „ Co może zmienić naturę człowieka? ”, odpowiedź leży wyłącznie w tym człowieku.
2 Tyrania
Podążaj ścieżką anarchisty i nie kłaniaj się nikomu
W Tyranii Twoim zadaniem jest dominacja — ale nie oznacza to konieczności robienia tego dla kogokolwiek poza Tobą.Ścieżka anarchisty pozwala Ci przeciwstawić się Kyrosowi, siłom rebeliantów i zasadniczo wszystkim innym.
Zdradzając wszystkie frakcje na początku gry, przejmujesz kontrolę nad Spires, wyrzekasz się sojuszy i wytyczasz własną ścieżkę bezwzględnych rządów. Pamiętaj, że ta zdrada dorównuje szokowi Czerwonego Wesela; nie dla osób o słabych nerwach.
W rezultacie stajesz się władcą na własnych prawach, ale musisz wykazać się znaczną siłą i sprytem, aby podbić i utrzymać terytoria.
Jednak ścieżka anarchistyczna prowadzi do przerażającej kulminacji: miasta są niszczone, uciskające reżimy się rozpadają, a wszechobecna ciemność panuje, a ty jednak wytrwasz.Wspinasz się.
Ta gra jest idealna dla graczy pragnących mieć całkowitą kontrolę nad fabułą — nawet jeśli kontrola ta prowadzi do zniszczenia świata.
1 Wrota Baldura 3
Kto potrzebuje sojuszników, mając kijankę w głowie
Baldur’s Gate 3 zapewnia graczom niezrównaną swobodę, porównywalną z Dungeons and Dragons, umożliwiając różnorodne podejścia do różnych sytuacji — nawet tych, które wymagają od gracza niepodzielania żadnej ze stron.
W Akcie II następuje kluczowy moment, gdy możesz rozkazać Gale’owi zdetonować samego siebie, niszcząc Absolute’a razem z każdym innym, w tym swoją postacią. Ten scenariusz nie oferuje żadnych sojuszników ani wspólnych wysiłków; tylko pojedynczą, brzemienną w skutki decyzję.
Jeśli zdecydujesz się nie poświęcać Gale’a, zyskujesz możliwość dominacji i stania się Absolutem. Choć ten wynik nie jest błogi, ucieleśnia całkowitą, krwawą niezależność.
Oba punkty końcowe są przykładem prawdziwej agencji gracza, pokazując wolność odrzucania wszystkich sojuszy według własnego uznania. Czasami podążanie ścieżką neutralności prowadzi do samotności, a Baldur’s Gate 3 daje ci możliwość podjęcia tej podróży.
Dodaj komentarz